Meer ruimte voor herstel bij pensioenfondsen.

Pensioenfondsen met een te lage verhouding tussen vermogen en verplichtingen hebben ‎een herstelplan opgesteld. Ze hebben meer tijd om de financiële positie op orde te krijgen. Gemiddeld verwachten pensioenfondsen binnen 6,5 jaar hun positie op orde te hebben. Ze zijn niet voornemens om te korten op pensioenen om dit doel te realiseren.

Een financieel gezond pensioenfonds heeft een goede verhouding tussen het vermogen en de verplichtingen, de zogeheten dekkingsgraad. Als deze te laag is, moeten fondsen ervoor zorgen dat ze hiervan herstellen om zicht te houden op het op de lange termijn kunnen blijven voldoen aan de verplichtingen aan hun deelnemers en pensioengerechtigden.

Voorheen was er bij een te lage dekkingsgraad de plicht om binnen drie jaar een flink herstel te boeken. Niet zelden leidde dat tot lagere uitkeringen (kortingen), schrappen van indexatie of stijgende pensioenpremies voor werknemers en werkgevers. Hoewel er nu meer tijd en beleidsruimte is, moeten pensioenfondsen hun prognose wel goed en reëel onderbouwen.

De rendementsverwachtingen waar een pensioenfonds in een herstelplan van uit mag gaan, zijn wel aan maxima gebonden. Zo mogen fondsen rekenen met een maximaal jaarlijks verwacht rendement van 7% op aandelen en 6% op vastgoed. Een aantal, veelal grotere fondsen kiest ervoor uit te gaan van deze maximaal toegestane rendementsverwachting. Of deze rendementen daadwerkelijk worden gehaald is natuurlijk afhankelijk van de ontwikkelingen op de financiële markten.

Wel geldt volgens het nieuwe wettelijke toetsingskader dat de dekkingsgraad van pensioenfondsen na 5 jaar hersteltijd in ieder geval boven een ondergrens van 104% moet komen. Als een fonds dit niveau na 5 jaar niet haalt, bijvoorbeeld omdat de prognoses uit het herstelplan onvoldoende uitkomen, dan zal het toch moeten overgaan tot korting van pensioenen. Als dat gebeurt, dan hoeft die korting niet in één keer doorgevoerd te worden. De nieuwe regelgeving biedt namelijk de mogelijkheid om de korting te verdelen over een periode van 10 jaar, zodat de pensioenuitkeringen alleen met kleine stappen verlaagd worden.

Volgens de nieuwe wettelijke regels mogen pensioenfondsen vanaf een dekkingsgraad van 110% de pensioenen verhogen (‘indexeren’) met (een deel van) de loon- of prijsverhogingen. Verhoging van pensioenen vereist dat pensioenfondsen meer geld in kas hebben, omdat ze meer moeten uitkeren. Daarom mogen pensioenfondsen in herstel niet meteen volledig indexeren. Dat mag pas als ze financieel helemaal gezond zijn en dus over voldoende buffers beschikken, zodat de verhoging niet ten koste gaat van het herstel.

Bron: DNB